EYYÜP DİYE BİRİSİ

Bir murat al­ma­dan yalan dün­ya­dan

Geldi geçti Eyyup diye bi­ri­si

Kendi gidip ele kalan dün­ya­dan

Geldi geçti Eyyup diye bi­ri­si

Çok sev­mek ol­sa­da büyük gü­na­hı

Ne si­te­mi oldu nede bir ahı

Beden ya­şı­yor­ken öldü er­va­hı

Soldu geçti Eyyup diye bi­ri­si

Dü­şün­dü ma­zi­yi gözü çi­le­di

Sabır mi­hen­gin­de dişi bi­le­di

El açtı mev­la­dan ölüm di­le­di

Doldu geçti Eyyup diye bi­ri­si

Ölüme bir çare arasa bilim

Ha­ki­kat or­ta­da fay­da­sız ilim

Gö­zün­den ge­çin­ce çek­ti­ği filim

Güldü geçti Eyyup diye bi­ri­si

Ruh be­den­den uçtu kazan koy­sun­lar

Te­ne­şir üs­tün­de üryan soy­sun­lar

Oku­tun sa­la­mı dost­lar duy­sun­lar

Böldü geçti Eyyup diye bi­ri­si

Ceren der; hükmü yok oğ­lun­la kızın

Mer­hu­mun kab­ri­ni de­rin­ce kazın

Mer­mer­ler üs­tü­ne bir beyit yazın

Öldü geçti Eyyup diye bi­ri­si