FAKİRİN HALİ

Bir iplik çek ce­ke­tin­den

Sö­kü­ğü­nü say fa­ki­rin

Yi­ye­mez kasap etin­den

Se­ne­de bir pay fa­ki­rin

Çocuk yatar be­şi­ği yok

Lam­ba­sı var, ışığı yok

Şeker bulsa ka­şı­ğı yok

Her gün olmaz çay fa­ki­rin.

Selam verir zor alı­nır

İnce ye­rin­den de­li­nir

Çök­müş ya­nak­tan bi­li­nir

Gör ha­li­ni vay fa­ki­rin

Geçim derdi çök­müş cana

Kimse bak­maz ondan yana

Bir eşşek var, birde dana

Bir yıl sürer ay fa­ki­rin

Diş­le­ri yok, damak tut­maz

Çiğ­ne­me­ye gücü yet­mez

Sı­kın­tı­dan yatak yat­maz

Ge­ril­dik­çe yay fa­ki­rin

El­le­ri var nasır tut­muş

Der­di­ni der­di­ne kat­mış

Ya­şar­ken ca­nın­dan bık­mış

Ate­şi­ni kay fa­ki­rin

Çapak kap­la­mış gö­zü­nü

Gam bü­rü­müş bak yü­zü­nü

Kimse din­le­mez sö­zü­nü

İti­ba­rı zay fa­ki­rin.

Kimi erkek, kimi kız­dır

Ha­li­ne şük­re­den azdır

Asıl yok­sul akıl­sız­dır

İşi olsun hay fa­ki­rin.