YIL 2008 27 ARA­LIK FİLİSTİN

Ner­de­sin ey dünya, in­san­lık, ya­şa­yan ölü­ler
Ne­re­de mo­dern batı, ne­re­de doğu, kuzey ve gü­ney­li­ler
Ne­re­de plas­tik ruh­lu­lar, sa­ğır­lar, sey­re­den kör­ler
Gazze ya­nı­yor, Gazze ağ­lı­yor, Gazze ölü­yor
Fi­lis­tin, dünya se­nin­le test olu­yor
Mas­ke­ler dü­şü­yor, se­nin­le den­ge­ler ye­ni­den ku­ru­lu­yor

Be­bek­ler ölü­yor gör­mez­ler, an­ne­ler ağlar duy­maz­lar
İnsan­lık kat­le­di­lir, evler yı­kı­lır, ca­mi­ler, okul­lar ta­ru­mar
İnsan­lar üs­tü­ne, in­san­lık üs­tü­ne atı­lan fos­for­dan ya­pıl­mış bom­ba­lar
İşte, Si­yo­nist bu! Ha­va­da uçak­lar, bahçe du­va­rı gibi ku­şa­tıl­mış mo­dern tank­lar
Hep bende de­ne­nir ne­den­se(!) yasak olan bütün si­lah­lar

Sen, sey­ret, sey­ret yerli iş­bir­lik­çi kö­pek­ler, uşak­lar

İşte ben Fi­lis­tin’liyim elim­de sapan taşı, göğ­süm­de iman
Di­lim­de ehad, ehad
Alnım açık yüzüm Ak

Ben göz­ya­şı içe­rim yal­nız kal­dı­ğım çölde
Ben cen­net ır­mak­la­rı­na uça­rım şehit di­ya­rı Gazze’den
Senin elin­de ku­man­da sen rahat sey­re­der­ken, sü­rer­ken sal­ta­nat

Ben Fi­lis­tin­li bir ço­cu­ğum, kanla çamur olmuş bir avuç top­rak
Ben Fi­lis­tin­li bir ço­cu­ğum, ku­ca­ğım­da ki şehit kar­de­şi­me bak

Benim anam yok, babam yok, bende hepsi şehit, bende rahat yok
İşte ben bunu derim “İyya ke­nağ­bu­du ve iyya ke­nas­te­ıyn”’dır ancak

Ne­re­de­sin ey İslam di­ya­rı, ne­re­de­sin ey ümmet
Ne­re­de­sin İhvanı Müs­li­min, El Cihad, El Tek­fir, El Nahda
Ancak sen var­sın Tür­ki­ye’m son­su­za uza­nan ufuk­ta

Beni kukla yö­ne­tim­ler vurdu El Sabah, El Ahmed
Beni Han­za­la hüsnü vurdu Kar­zai, Ma­li­ki, Kral Ab­dul­lah Bin Fahd

Al­la­hım! sen bu iş­bir­lik­çi ta­ğut­la­rı kah­har is­min­le kah­ret

Beni içim­den vurdu İsrail, vurdu beni be­nim­le
Beni tar­la­da vurdu, to­hum­da
Beni be­den­de, ce­nin­de vurdu, ra­him­de
Beni eğ­len­ce­de vurdu, evim­de
Beni Agik‘te vurdu. Nato’da Uni­cef’te, Bir­leş­miş Mil­let­le­rin­de
Kukla yö­ne­tim­le­rin­de, Ana­do­lu Şehir Ku­lüp­le­rin­de

Dün Bosna da, Çe­çe­nis­tan da, Irak ‘ta, kan içer­ken sırt­lan sü­rü­le­ri
Bugün bir kar­de­le­nim ben, Fi­lis­tin de, yı­kın­tı­lar­da

Gazze’de bir çocuk, cen­net­le­re uçan bir çocuk, bahar bil­mem, gül­mem
Eğ­len­mem, dünya benim için bir gam bir hüzün
Ama dur­mak yok, cay­mak yok
Ey dünya! Ey ka­inat
Siz ya­şar­ken dev­ran ve sal­ta­nat
Fi­lis­tin de bir de bana bak!

Ne acı, ne hazin Gazze’li olmak, Gazze’de doğ­mak, Gazze’de ya­şa­mak
Fi­lis­tin benim göz­ya­şım, in­sa­nın göz­ya­şı, in­san­lı­ğın göz­ya­şı
Fi­lis­tin, cen­net ço­cuk­la­rı­nın göz­ya­şı, akar ka­na­ya­rak

Yer­yü­zü­nün fe­sa­dı, her yerde ko­vu­lan, sü­rü­len yüz­süz adam
Babil’den, İran’dan, Al­man­ya’dan, Me­di­ne’den ve İspan­ya’dan sü­rü­len so­yut­la­nan
İşgal­den başka tek dev­let ku­ra­ma­yan, ocak­lar sön­dü­ren Pey­gam­ber öl­dü­ren
Dün­ya­da tek la­net­li kavim, kana doy­ma­yan, ci­na­yet üs­tü­ne, işgal üs­tü­ne, kan göz­ya­şı üs­tü­ne dev­let kuran, öl­dür­me­yi kar sayan
Katil, katil İsrail la­net­li kavim

Dün, İstan­bul sur­la­rın­da­ki ruh, Davos’ta gö­rün­dü bugün
Uyan artık Ümmet, uyan­dı artık her yerde ve yaşta
Her Fi­lis­tin­li, ima­nın, inan­cın, ce­sa­re­tin mo­de­li olan bu mu­kad­des sa­vaş­ta
Sen benim Ak alnım, Ak yüzüm, ima­nım­sın Kudüs’te
Sen üm­me­tin, ci­ha­dın, ce­sa­re­tin ör­ne­ği­sin mes­ci­di mu­kad­des­te
Dünya im­ti­han olu­yor, insan im­ti­han olu­yor, ümmet im­ti­han olu­yor Fi­lis­tin­de bu sa­vaş­ta

İşte Bedir ruhu ye­ni­den do­ğu­yor
Ge­li­yor, ye­ni­den vah­det ge­li­yor
Mas­ke­ler dü­şü­yor, dünya ye­ni­den ku­ru­lu­yor bu kat­li­am­da
Fi­lis­tin­de, bu hay­kı­rış­ta, bu son­su­za uza­nan bu sa­vaş­ta
Selam sana Fi­lis­tin, selam şehit kar­de­şi­me, selam sana ümmet, her ne­fes­te her uya­nış­ta