YOL ALIR DÜNYA

Kimi düğün yapar ki­mi­si yasta,
Al­dır­maz kul­la­rı yol alır dünya.
Kimi sefa sürer ki­miy­se hasta,
Gül­dür­mez kul­la­rı yol alır dünya.

Gücü halk­tan alıp halkı ezeni,
Hakk af­fet­mez masum kulu üzeni,
Âlem­de ku­ru­lu ger­çek dü­ze­ni,
Bil­dir­mez kul­la­ra yol alır dünya.

Umur­sa­maz isen gelen çağ­rı­yı,
Din­di­ren olur mu? Onca ağ­rı­yı,
Yol­dan çı­kan­la­ra tek­rar doğ­ru­yu,
Bul­dur­maz kul­la­ra yol alır dünya.

Ha­zır­lık yap­ma­dan bir koca yazı,
Zayi eder isen ça­la­rak sazı,
Oruç tut­mak değil, şükür na­ma­zı,
Kıl­dır­maz kul­la­ra yol alır dünya.

Dö­şe­ği­ni ka­ra­ye­re se­rin­ce
Dost eliy­le dö­nül­me­ze gi­rin­ce
Birde yüzü Bey­tul­lah’a ve­rin­ce
Kal­dır­maz kul­la­rı yol alır dünya,
Şair Mahir değil, kul alır dünya.