YAKMA BENİ

Her ne­re­ye git­sem gelir pe­şim­den
Han­çer gibi deler has­ret si­ne­mi
Can çe­ki­lir tır­na­ğım­dan di­şim­den
Aşkın ate­şin­de, yakma gel beni

Aş­kı­nın ateşi yakar ka­vu­rur
Kız­gın kumla kaplı çöle çe­vi­rir
Avuç avuç külüm yele sa­vu­rur
Aşkın ate­şin­de, yakma gel beni

Ne sa­atin belli, ne günün belli
Ne geç­mi­şin belli, ne dünün belli
Ne sağın, solun yâr, ne yönün belli
Aşkın ate­şin­de, yakma gel beni

Sebil gibi gön­lüm sana akar­ken
Duy­gu­lar kat­la­nıp şaha çı­kar­ken
Göz­le­rim aşk ile sana ba­kar­ken
Aşkın ate­şin­de, yakma gel beni

İçim dışım senle dolu büs­bü­tün
İblis ayin yapar gel sende tütün
Seni se­ve­nim ben, değil ki sütun
Aşkın ate­şin­de, yakma gel beni

Ceren’in gön­lü­nün ka­le­si­sin sen
Aşk ba­ğın­da açan lâ­le­si­sin sen
Ah­ret­lik sı­nav­da çi­le­si­sin sen
Aşkın ate­şin­de, yakma gel beni...