GİT

Se­lam­sız sa­bah­sız an­sı­zın açıp,
Gir­di­ğin gö­nül­de dur da öyle git.
Geç­ti­ğin yer­le­ri yı­ka­rak geçip,
Gi­der­ken insaf et sar da öyle git.

Sök­müş­tün ye­rin­den al­mış­tın hani,
Kal­bi­mi gö­tür­me ver de öyle git.
Bir mek­tup­la bir gül sal­mış­tın hani,
İste­mem yol­la­ra ser de öyle git.

Uy­kum­da göz­le­rin gö­zü­me değdi,
Gör­dü­ğüm rü­ya­yı yor da öyle git.
Sır­tı­ma yük­le­nen kos­ko­ca dağdı,
Ne olur ha­li­mi sor da öyle git.

Ba­kı­şın ça­re­dir gü­lü­şün der­man,
Onul­maz ya­re­me sür de öyle git.
Sol­ma­dan çi­çek­ler, gül har­man har­man,
Gön­lü­mün ba­ğın­dan der de öyle git.

Madem gi­de­cek­sin an­sı­zın gitme,
Gön­lü­nü gön­lü­me kar da öyle git.
Sen­siz duran kalbi kal­dı­rıp atma,
Tek­rar ge­li­şi­ne kur da öyle git.

Bü­zül­düm kö­şe­ye eğdim ba­şı­mı,
Yap­tı­ğın eseri gör de öyle git.
Öl­me­den yap­tır­dım mezar ta­şı­mı,
“Mahir” yazan mührü vur da öyle git.