CAN İLE CÂNÂN

CAN İLE CÂNÂN

Bir can var­dır canda, can­dan içre,

Bir cânân var­dır canda, ci­van­dan içre.

Önce can sonra cânân der­ler amma,

Ca­nım­da bir cânân var­dır can­dan içre.

***

Canla cânân bu­lu­şun­ca can­lar civan olur,

Has bah­çe­de gül­ler açar dilim gül­zâr olur,

Gü­lis­tân­da ya­şa­mak ister canım câ­nâ­nım­la,

Gül­şen­de gül­ler açar bül­bül­ler şeydâ olur.

***

Canda câ­nâ­nı gö­rün­ce dilim lâl olur,

Di­lim­de­ki can­lar câ­nân­la can olur,

Can­lar­da­ki canı alsa da Hüdâ,

Canım câ­nâ­nım yo­lu­na fedâ olur.

***

Cihan bil­mez can­da­ki canın sır­rı­nı,

Yâr olur, ağyâr olur, canda can olur,

Yârin gön­lün­de yerim bi­hâ­nü­mân olsa da,

Gül­ler ül­ke­sin­de yâ­ren­le­rin yurdu bol olur.

***

Akıl fikir ermez İlhan’ın gül bah­çe­si­ne,

Âb-ı hayât Akar gönül çeş­me­si­ne,

Can­lar can bulur can su­yun­da,

Nice aşk­lar ya­şa­nır sevdâ çeş­me­sin­de.

11 Nisan 2022

İlhan AKAR